Γκιγιώμ ντε Σαρτρ
Γκιγιόμ ντε Σαρτρ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Guillaume de Chartres (Γαλλικά) |
Γέννηση | 1178 Κομητεία της Καμπανίας |
Θάνατος | 1219 Δαμιέτη |
Αιτία θανάτου | μολυσματική ασθένεια |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
Θρησκεία | Καθολικισμός |
Θρησκευτικό τάγμα | Τάγμα του Ναού |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Οικογένεια | d:Q3065725 |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Πόλεμοι/μάχες | Ε΄ Σταυροφορία |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Μέγας Μάγιστρος των Ιπποτών του Ναού (1210–1218) |
Θυρεός | |
Ο Γκιγιόμ ντε Σαρτρ (Διεθνώς: Guillaume de Chartres ή Guillielmus de Carnoto ή Willemus de Carnoto) ήταν ο 14ος Μεγάλος Μάγιστρος των Ιπποτών του Ναού από το 1210 έως τον θάνατό του στις 26 Αυγούστου 1218.[1]
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν ο γιος του Νίλον Γ΄, κόμη του Bar-sur-Seine της Γαλλίας.
Το 1210, ο Γκιγιόμ ντε Σαρτρ βοήθησε τον Ζαν ντε Βριεν να στεφθεί Βασιλιάς της Ιερουσαλήμ. Στο 1211, έκανε την διαιτησία μεταξύ των Ναϊτών και του Λέοντος Α΄ της Αρμενίας, όσον αφορά το κάστρο της Πάγρας. Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του, το Τάγμα άνθισε στην Ισπανία, επιτυγχάνοντας σημαντικές νίκες εναντίον των Μαυριτανών. Έκανε επαφές με τους Μογγόλους του Τζένγκις Χαν και το αποτέλεσμα ήταν να κατηγορηθεί για προδοσία.
Ο Γκιγιόμ πέθανε στους Αγίους Τόπους το 1219 από λοιμό (ενδεχομένως ενδημικό τύφο), ως συνέπεια του γεγονότος ότι τραυματίστηκε κατά την πολιορκία της Δαμιέτης. Τον διαδέχτηκε ως Μεγάλος Μάγιστρος ο ιππότης Πέδρο ντε Μοντεγκί.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Cobbold, David. «The Masters of the Templar Order: Guillaume de Chartres». Templiers Org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2015.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Marillier, Bernard (2000). Armorial des Maîtres de l'Ordre du Temple. Collection "Sinople". Pardès. ISBN 978-2-8671-4222-2.
- Roy, J. J. E. (1999) [1848]. Histoire des Templiers. Pardès. ISBN 978-2-8671-4188-1.
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |